Χαιρετισμοί της Παναγίας για παιδιά

Ένα από τα ωραιότερα σύγχρονα πασχαλινά διηγήματα με το γνώριμο ύφος της Άννας Ιακώβου και μια εμπνευσμένη εικονογράφηση της Αγγελικής Δελεχά. Στην Κέρκυρα η Άνοιξη φτάνει απ’ τον Μάρτη μήνα μαζί με τα χελιδόνια. Και λάμπει ο ήλιος κι αστράφτει η θάλασσα. Κι έτσι που γλυκαίνει ο καιρός, ανοίγουν τα λουλούδια κι ανθίζει ο τόπος όλος και γεμίζουν οι γλάστρες με μπουγαρίνια και γαρύφαλλα. Και μαζί μ’ αυτά ανθίζουν και οι καρδιές των Κερκυραίων. Και παίρνουν τότε τις κιθάρες και αντηχούν τα καντούνια απ’ τις καντάδες τους. Στην Ήπειρο όμως η άνοιξη αργεί, τα χιόνια λιώνουν τέλη Μάρτη και το κρύο κρατάει τους ανθρώπους φυλακισμένους ως τον Απρίλη. Κι όσο για τα λουλούδια… Κοντεύει να τελειώσει ο Μάης για ν’ ανοίξουν τα πρώτα μπουμπούκια και μαζί μ’ αυτά και οι καρδιές των ανθρώπων. Τι γίνεται όμως όταν ο Ανέστης φεύγει από το χωριό του στην Ήπειρο για να περάσει το Πάσχα στην Κέρκυρα κοντά στην αδελφή του τη Φιλιώ και στην οικογένεια της, ανασαίνοντας τις γιορτινές αυτές μέρες θαλασσινό αεράκι;

Ο Θεός δεν κωφεύει στις προσευχές μας. αλλά εμείς είμαστε συχνά ανίκανοι να εννοήσουμε τη σιωπή του Θεού σαν απάντηση στις κραυγές μας. Αν αναγνωρίζαμε ότι βρισκόμαστε έξω από μια κλειστή πόρτα, τότε θα ήταν δυνατό να μετρήσουμε την ανθρώπινη μοναξιά καθώς επίσης και το πόσο απέχουμε ακόμα από τη χαρά για την οποία έχουμε κληθεί, πόσο μακριά είμαστε από την πληρότητα που μας προσφέρει ο Θεός. Ταυτόχρονα θα μπορούσαμε να εκτιμήσουμε -και αυτό είναι πολύ σπουδαίο- πόσο πλούσιοι είμαστε παρά την απέραντη φτώχια μας. Γνωρίζουμε τόσο λίγο τον Θεό, ζούμε τόσο ελάχιστα «εν Χριστώ» και όμως, τι πλούτος υπάρχει για μας σ αυτή τη σπίθα της θείας παρουσίας, της γνώσης, της επικοινωνίας! Σ’ αυτή τη σπίθα που λάμπει στο βαθύ σκοτάδι στο οποίο βρισκόμαστε. Αν το σκοτάδι είναι τόσο πλούσιο σε φως. αν η απουσία είναι τόσο πλούσια σε παρουσία, αν η ζωή που χαράζει είναι τόσο γεμάτη, με τι ελπίδα, με τι απέραντη χαρά. μπορούμε να στεκόμαστε μπροστά σ αυτή την κλειστή πόρτα έχοντας τη γλυκιά προσδοκία ότι μια μέρα θ’ ανοίξει! Και όταν ανοίξει θα γνωρίσουμε μια τέτοια έκρηξη ζωής που όμοια της δεν μπορεί σήμερα να χωρέσει μέσα μας!