Ο Χριστός στεφανώνει, συνδέει τους συζύγους, δανείζει τα χέρια Του, όπως άλλωστε και σ’ όλα τα μυστήρια, στους ιερείς για την τέλεση του γάμου. Ο Χριστός συσσωματώνει, συμπνευματίζει, ιερουργεί το μυστήριο και ευλογεί διά της παρουσίας Του τον γάμο, όπως τον εν Κανά της Γαλιλαίας».
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Με το Μυστήριο του Γάμου η Εκκλησία μας απελευθερώνει την αγαπητική δύναμη του ανθρώπου από την υποταγή της στη βιολογική φθορά. Ο άνθρωπος μπορεί να ενωθεί με έναν άλλον άνθρωπο χωρίς να απολέσει την ταυτότητά του.
Το «μαζί» ή το «εμείς» δεν συνιστά αλλοίωση του προσώπου, ούτε άνευ όρων εγκατάλειψη των προσδοκιών του ή, ακόμη, απορρόφησή του από τον άλλον άνθρωπο. Αντιθέτως, σημαίνει τον εμπλουτισμό του από τον άλλον.

Πεθερά και νύφη! Αγαπούν με διαφορετικό τρόπο τον ίδιο άνδρα. Ανταγωνίζονται μάταια η μία την άλλη. Η κακιά πεθερά ήταν κάποτε νύφη. Κι η ζόρικη νύφη κάποτε θα γίνει πεθερά. Μπορούν να έχουν ειρήνη μεταξύ τους;
Ο Γέροντας Θαδδαίος ανοίγει την αγκαλιά του… Κάτι έχει να πει και στις δυο…