Η μικρή Χαρά είναι μοναχοπαίδι και οι γονείς της, για να την κάνουν χαρούμενη, της αγοράζουν ό,τι ζητήσει. Τα δώρα που της φέρνουν δεν είναι αρκετά για να νιώσει χαρά κι έτσι αποφασίζουν να της φέρουν κι άλλα. Θα είναι αρκετά όμως, για να την κάνουν χαρούμενη;

Μέσα από μια τρυφερή ιστορία, τα μικρά παιδιά ανακαλύπτουν πως τη χαρά τη βρίσκεις όχι μόνο όταν παίρνεις, αλλά κι όταν δίνεις.

Πως νιώθει άραγε ένα μικρό παιδί όταν αρρωστήσει η μάνα του; Πόσο λυπάται, τι βασανίζει το νου του, πως προσπαθεί να μαντέψει αν θα γίνει καλά;
Οι παράξενες σκέψεις, τα δυνατά αρώματα του νοσοκομείου, η αφόρητη ζέστη της πόλης στο κατακαλόκαιρο πονάνε, καίνε την ψυχή του.

Μια όμορφη ιστορία για να μάθουν όλα τα παιδιά του κόσμου πού βρίσκεται η Χαρά και η Ελπίδα και ποιό είναι το μυστικό για να ξεπερνάνε τις καθημερινές δυσκολίες της ζωής τους.

-Τι βράζεις γιαγιά;

-Βράζω σιτάρι να κάνω κόλλυβα για τον Άγιο Ονούφριο, χαρά μου!

– Πως είναι δυνατόν να κάνεις κόλλυβα για έναν Άγιο γιαγιά;

– Και οι Άγιοι ήταν άνθρωποι σαν και μας. Αγάπησαν πολύ το Θεό και  είτε στο σπίτι τους, είτε στη δουλειά τους, στην πόλη ακόμη  και στην αφιλόξενη έρημο, όπου έζησε και ο Άγιος, άνθισαν πνευματικά και η βιωτή τους μοσχοβολάει μπροστά στο Θεό και τους ανθρώπους!

Όπου κι αν βρίσκεται ο άνθρωπος , στο σπίτι, στη δουλειά, στην πόλη, ακόμη και στην έρημο μπορεί ν’ ανθίσει πνευματικά και η βιωτή του να μοσχοβολάει μπροστά στο Θεό και τους ανθρώπους.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι άνθρωποι που η μόνη τους φροντίδα και έγνοια θέλουν να είναι μόνο ο Θεός. Για να το πετύχουν αυτό αποφασίζουν να φύγουν μακριά… να φύγουν και να γίνουν φωτεινοί  αστέρες και να  πρεσβεύουν για μας στους αιώνες!