Θυμάμαι σε κάποια εκδήλωση, πλησίασα μια γυναίκα, που πριν από λίγες ώρες είχε βραβευτεί για το κοινωνικό της έργο, και τη ρώτησα πώς αισθάνεται.
“Είμαι ευτυχισμένη”, μου απάντησε χαμογελώντας. “Και πώς ορίζετε την ευτυχία;”, της είπα.
“Ήμουν πλούσια… πολύ. Παντρεύτηκα έναν άντρα πλουσιότερο κι άρχισα να ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο. Διάλεγα τα πιο ακριβά ρούχα, τα πιο φανταχτερά κοσμήματα… Πάντα, όμως, ό, τι κι αν φορούσα, παρέμενα η ίδια. Όπου κι αν πήγαινα, επέστρεφα η ίδια! Συνειδητοποίησα, λοιπόν, ότι την ευτυχία δεν μπορείς να τη συναντήσεις, όταν γυρίζεις γύρω από τον εαυτό σου. Πρέπει να την ψάξεις έξω από σένα και ταυτόχρονα μέσα σε σένα…”.
Με αφορμή αυτή τη γνωριμία, ξεκίνησα το ταξίδι αναζήτησης της ευτυχίας με συνοδοιπόρους ξεχωριστές προσωπικότητες που μαρτυρούν από ένα μυστικό για το πώς, τελικά, βρίσκεται η ευτυχία που όλοι μας ψάχνουμε…
Καλό μας ταξίδι!

Ο όσιος Θεόδωρος, ο και Σαββαΐτης αποκαλούμενος, γιατί ασκήθηκε στη μονή του αγίου Σάββα στα Ιεροσόλυμα, αλλά και Εδέσσης λεγόμενος, γιατί εξελέγη επίσκοπος στη Μητρόπολη της πόλεως Έδεσσα της Συρίας, έζησε κατά τον έβδομον αιώνα και ήταν γνωστός ως “μεγάλος ασκητής”. Υπήρξε πνευματικότατος και θεωρητικότατος, όπως καταφαίνεται τόσο από τα “Εκατό Κεφάλαια”, όσο και από το “Θεωρητικό”, που απ’ όλα τα έργα του ενσωμάτωσαν μόνον αυτά οι συντάκτες της Φιλοκαλίας.
Στα “Εκατό Κεφάλαια” απαντούμε συχνά: “όπως είπε ένας από τους αρχαίους”, πράγμα που σημαίνει ότι εκμεταλλεύεται την πείρα των προγενεστέρων ασκητικών Πατέρων και την αναχωνεύει στην προσωπική του πείρα, ως σύμφωνη, αλλά και για περισσότερη κατοχύρωση της διδασκαλίας του. Υπάρχουν ολόκληρα κεφάλαια ελαφρώς τροποποιημένα που αποτελούν μεταγραφές από τον Ευάγριο και τον άγιο Μάξιμο, τα οποία όμως αποβαίνουν το θεμέλιο άλλων δικών του κεφαλαίων.

Who where the parents of Mother of God? How many steps did she take when she first walked? What did Christ do when she spokw to Him at the wedding at Cana? How is her soul depicted in icons? Children learn about Mary’s life through looking ath the beautiful wall-paintings by Tzortzis from the main church of Dionysiou Monastery on Mount Athos. They also embark on a wonderful journey through the world of Byzantine art. An art that is close to children’s souls, for it does not use shadow, perspective, divisions of time. Dionysiou Monastery kindly gave permission for these wonderful frescoes to be reproduced in the present edition. It is their hope that these icons will speak to the souls of our children.