Οι εκπληκτικές περιπέτειες δύο παιδιών και ενός ναύτη από την Τζαμάϊκα που ναυαγούν σε μια βραχονησίδα του Αιγαίου και παραμένουν εκεί επί ένα χρόνο χωρίς βοήθεια από το εξωτερικό περιβάλλον. Ένα μυθιστόρημα γεμάτο σεβασμό για την άγρια φύση αλλά και ένα πνευματικό ταξίδι για τους τρεις ήρωες. Κατέληξαν ναυαγοί σε μια βραχονησίδα, όταν, μετά από μια θαλασσοταραχή, το κρουαζιερόπλοιό τους τo ανέτρεψε η θάλασσα. Δυο παιδιά, ο Αλεσσάντρο και η Λυδία, και ένας ναύτης Τζαμαϊκανός, ο Τόμας, προσπαθούν απεγνωσμένα, πιασμένοι από ένα κατάρτι, να κολυμπήσουν ενάντια στα μανιασμένα κύματα ελπίζοντας να βρουν κάποια ξέρα και να σωθούν. Πράγματι ο δυνατός αέρας, σύμμαχός τους, τους παρέσυρε και έτσι το κύμα τούς ξέβρασε σ’ ένα ερημονήσι. Σε ένα μικρό νησί καταμεσής του Αιγαίου… -Επιτέλους στεριά, ψέλλισαν και οι τρεις και έπεσαν μισολιπόθυμοι στο έδαφος. Έπρεπε να δώσουν μάχη για τη ζωή τους μέχρι να τους ανακαλύψουν και να σωθούν. Άραγε θα τα καταφέρουν να επιβιώσουν στο άγονο αυτό νησάκι;

H εφηβεία για το παιδί είναι το βιολογικό δώρο της ζωής σε ένα νέο ανθρώπινο πλάσμα, να μπορέσει να διεκδικήσει και να κατακτήσει κάποια στιγμή τη διαφορετικότητα της μοναδικής του αλήθειας και ελευθερίας. Είναι βιολογικό δώρο γιατί δίνεται ανεξάρτητα από τις συνθήκες που θα επικρατήσουν γύρω του και γιατί θα το βρει δίπλα του ανεξάρτητα από τη θεωρία και την κοσμοαντίληψη που ακολούθησαν οι γονείς του. Ουσιαστικά για πρώτη φορά, δίνεται στο παιδί η δυνατότητα να ομολογήσει ότι γοητεύεται και από πράγματα έξω από αυτά που του είχαν δοθεί στην παιδική του ηλικία.
Η εφηβεία αποτελεί ταυτόχρονα δώρο προς τους γονείς και το οικογενειακό σύστημα και κατ’ επέκταση προς την κοινωνία, γιατί για πρώτη φορά δίνει τη δυνατότητα σε ένα παιδί να τολμήσει με έναν νέο τρόπο να σχετιστεί με εκείνα τα τείχη ασφάλειας και εξάρτησης που του έχουν δοθεί από το οικογενειακό του σύστημα: ενώ ως παιδί σχετιζόταν μαζί τους μέσα από μια παθητική θέση απολαβής, τώρα μπορεί να τολμήσει για πρώτη φορά να τα ραγίσει και να τολμήσει, μέσα από αυτές τις ρωγμές, τις χαραμάδες ή ακόμα και τις τρύπες και διεξόδους που θα δημιουργηθούν στα τείχη, να δει τον άλλο, τον ξένο, αλλά και τον δικό του άλλο εαυτό και τον δικό του νέο πιθανώς ενήλικα εαυτό. Εκείνη τη στιγμή λοιπόν, έχουμε μια διαδικασία στην οποία αξιοποιούνται ξανά τα τείχη, αλλά με μια άλλη μορφή. Τα γκρεμίσματα από αυτά τα τείχη μπορεί να αποτελέσουν την πρώτη ύλη για μια διεργασία που λέγεται ουσιαστικά αυτονόμηση και τελικά ενηλικίωση…

Μόνος του και τελευταίος θα μείνει ο Λευτέρης και σε αυτή την εκδρομή. Κανείς από τους συμμαθητές του δεν θα τον περιμένει. Μάταια προσπαθεί κουτσαίνοντας να τους φθάσει, όπως πάντα…Είναι θλιμμένος γιατί τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει! Μήπως, όμως, ο κύριος Άγγελος έχει να πει κάτι ξεχωριστό στον απογοητευμένο Λευτέρη; Μήπως ο δάσκαλος θα τον βοηθήσει να πιστέψει στον εαυτό του και ποτέ να μην τα παρατάει; Μια γλυκιά ιστορία, γεμάτη ελπίδα…Γιατί η ζωή κρύβει όμορφες εκπλήξεις για όσους τολμούν και προσπαθούν.