Η Αγία Φιλοθέη η Αθηναία χρησιμοποίησε όλη την πατρική και συζυγική της περιουσία για να ανακουφίσει τους υπόδουλους Έλληνες τον καιρό που «όλα τά ’σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά». Σύντομα, το μοναστήρι της έγινε μια μικρή «Βασιλειάδα» που έβρισκαν καταφύγιο όσοι είχαν ανάγκη από τα γηρατειά, την ασθένεια και την οικονομική βοήθεια.
Σε αυτό το βιβλίο τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από ένα διήγημα, για τη ζωή, τη δράση και το μαρτύριο της Φιλοθέης, ώστε δικαίως να ονομαστεί «Κυρά των Αθηνών» και φυσικά Αγία. Οι αναγνώστες παίρνουν ένα ζωντανό παράδειγμα χριστιανικής πίστης, θάρρους και υπομονής για να αντιμετωπίσουν τη ζωή. Τη ζωή που μπορεί να μην είναι πάντα εύκολη ή δίκαιη. Είναι, όμως, πάντα ένα ωραίο στάδιο αγωνίσματος του «καλού αγώνα» που στεφανώνεται συνεχώς από το Θεό

Το σημαντικό πόνημα της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Μέσα Ποταμού Κύπρου που περιλαμβάνει συνοπτικά βιογραφικά στοιχεία όλων των αγίων του 20ου αιώνα καθώς και ακολουθία προς τιμήν τους. Οι συγγραφείς σημειώνουν: Η παγκόσμιος νίκη του Χριστού, η οποία διαιωνίζεται στήν ιστορία είναι μεγαλύτερη από αυτή των κοσμοκρατόρων. Η νίκη του Χριστού, όπως διαγράφηκε στην δική Του ζωή και στη συνέχεια στη ζωή όλων των αγίων Του έγκειται στην εκούσια παράδοση στον θάνατο, στην ήττα κατά την εγκόσμια αντίληψη. Η ιστορία το απέδειξε επανειλημμένως στο παρελθόν, το απέδειξε όμως εναργέστερα κατά τον τελευταίο αυτόν αιώνα, ότι ανάλογη προς το μέγεθος της παγκόσμιας καταστροφής, αναδεικνύεται και η δοξασμένη νίκη της Εκκλησίας. Διότι ακριβώς κατ΄ εκείνη την ώρα που οι πύλες του Άδου διανοίγονται για να καταπιούν την Εκκλησία, η βασιλεία των ουρανών ανοίγει τις δικές της πύλες για να υποδεχθή τον στρατό των αληθινών ανθρώπων, των αγίων. Η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Μέσα Ποταμού έχει στο ενεργητικό της πλήθος ποιοτικών εκδόσεων μεταξύ των οποίων και το έργο: Άγιοι Βασιλομάρτυρες Ρομάνοφ: Όσα δεν μπόρεσε να κρύψει η σιωπή.

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, την φιλτάτη πατρίδα μας, ο Θεός έδωσε πολλές ευλογίες. Η μεγαλύτερη ευλογία είναι η αγιοκατάταξη πολλών πνευματικών προσώπων, όπως του αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, του αγίου Ιακώβου του Τσαλίκη και άλλων. Εξέχουσα θέση στην σειρά αυτή των αγίων έχει ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης. Μοναδική μορφή μοναχού στον καιρό μας. Άνθρωπος προσευχής. Γέροντας διακριτικός, διδάσκαλος απλανής, άγιος σημειοφόρος, πατέρας πολλών μοναχών και πιστών. Πολλούς έσωσε με τις ενέργειές του. Είχε ηγεμονικά χαρίσματα, όπως το χάρισμα της προοράσεως. Συγκαταβατικός στους μετανοούντας, στήριγμα στους αγωνιζομένους, πρεσβευτής στον Χριστό για όλους, αντίπαλος του βελίαρ νικηφόρος. Όσες φορές τον συνάντησα έβλεπα το πρόσωπό του να λάμπει, γιατί είχε ενοικούσα την χάρη του Θεού πάνω του. Ήταν χαριτωμένος. Συναντήθηκα πολλές φορές μαζί του και ευεργετήθηκα από αυτόν τα μέγιστα.

Όσιος είναι ο αφοσιωμένος σε κάτι υψηλό, ανώτερο, ο αφοσιωμένος στο Θεό. Και όταν πρόκειται για ιερωμένο, είναι ο ελευθερωμένος από τα γήινα, που αντηχεί μέσα του βαθειά εκείνος ο υπέροχος διάλογος μεταξύ του Αναστημένου Χριστού και του Πέτρου: «Σίμων Πέτρε, αγαπάς με; Ναι, Κύριε, Συ οίδας ότι φιλώ σε». Για να ακούσει έπειτα ο μαθητής την θεία προσταγή: «Ποίμαινε τα πρόβατά μου».
Αυτή την προσταγή άκουσε μέσα του και ο παπα-Μάρκος. Να ποιμαίνει τα λογικά πρόβατα του Χριστού, τους ενορίτες και όλους όσους διψούν για την αλήθεια. Κι έγινε κατά το παράδειγμα του Μεγάλου Διδασκάλου ο καλός ποιμήν, που «την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων». Η φλόγα της αγάπης του για τον Θεό διοχετεύτηκε στους ανθρώπους με πίστη, με ανιδιοτέλεια, με αυταπάρνηση, με θυσία.