Προσευχητάρι που περιέχει όλες τις απαραίτητες ακολουθίες για την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστή: πρωινή προσευχή, ευχές τραπέζης, θεία Λειτουργία Προηγιασμένων Δώρων, Μέγα Απόδειπνο, Ακολουθία των Χαιρετισμών στην Υπεραγία Θεοτόκο, θεία Μετάληψη, Χαιρετισμοί στον Κύριο Ιησού Χριστό και προσευχή περί ενότητας.

Πολλά μας χωρίζουν σήμερα από την πρώτη εκκλησία. Ένα όμως από αυτά που μας ενώνουν είναι το επιτακτικό αίτημα κατήχησης των ενηλίκων. Σε μια κοινωνία που είναι βασικά άθρησκη ή ενάντια στον Χριστιανισμό και το σημερινό κοινωνικό του πρόσωπο, η ανάγκη για να κατανοήσουμε τι σημαίνουν τα ιερά και τα όσια της θρησκείας μας επανέρχεται δριμύτερη.
Η Μεγάλη Σαρακοστή αποτελεί την προετοιμασία για τη δική μας “διάβαση”, το δικό μας “Πάσχα”, την νέα μας εν Χριστώ ζωή. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στον πρόλογο του βιβλίου:
«H σύντομη τούτη ερμηνεία της Μεγάλης Σαρακοστής γράφτηκε για όλους εκείνους που λαχταρούν μια βαθύτερη κατανόηση της λειτουργικής παράδοσης της Εκκλησίας και μια πιο συνειδητή συμμετοχή στη ζωή της… Η περίοδος αυτή είναι ένα σχολείο μετάνοιας στο οποίο κάθε χριστιανός οφείλει να μπαίνει κάθε χρόνο για να καταφέρει να εμβαθύνει στην πίστη του, να την επανεκτιμήσει και, αν είναι δυνατόν, ν’ αλλάξει τη ζωή του. Είναι μια υπέροχη προσκυνηματική πορεία προς τις πηγές της ορθόδοξης πίστης, είναι μια εκ νέου ανακάλυψη του ορθόδοξου τρόπου ζωής».

“Η αγάπη του Θεού μας χρειάζεται. Κι όταν αγαπούμε τον Θεό, αγαπούμε και τον πλησίον.
Εκεί είναι η πηγή απ’ όπου όλα πηγάζουν. Ο άνθρωπος αισθάνεται ότι πετά στον ουρανό, ότι έχει φτερά και πετά, όταν έχει αγάπη Θεού, όταν αγαπά. Δεν μπορεί να κάνη καλό έργο χωρίς αγάπη. Πως θα βοηθήσουμε κάποιον, αν δεν τον αγαπούμε; Όποιος αγαπά τον Θεό, υποχρεωτικά θα αγαπά και τους ανθρώπους. Για την αγάπη δεν χρειάζεται να πληρώσουμε, δεν χρειάζεται να πάμε ταξείδι να τη βρούμε. Δωρεά είναι η αγάπη”.

Το Άγιον Όρος του Άθωνος είναι σύμβολο αγάπης, ολοκληρωτικής αφιερώσεως των μοναχών στον Θεό και της ευλάβειας των πιστών Ρωμαίων Αυτοκρατόρων, που το προίκισαν με το Αυτοδιοίκητο, το Άβατο και πολλά άλλα συναφή προνόμια. Παραμένει ακόμη ως ζωντανό κατάλοιπο της άλλοτε κραταιάς και φωτεινής Ρωμαϊκής “Βυζαντινής” Αυτοκρατορίας. Η πνευματική του προσφορά ανά τους αιώνες είναι μεγίστη και ανυπολόγιστη. Παρά τις δοκιμασίες που διήλθε, το Άγιον Όρος παραμένει αναλλοίωτο, μάλιστα δε σήμερα γίνεται περισσότερο γνωστό και προσελκύει περισσότερους προσκυνητές. “Έσται εν ταις εσχάταις ημέραις εμφανές το Όρος Κυρίου”, γιατί το έχει ανάγκη ο κόσμος, το κρατά η χάρις του Θεού και οι πρεσβείες της Κυρίας Θεοτόκου.