Η Μυρτώ είναι μια νεαρή φωτογράφος, η οποία ξεκινάει την επαγγελματική σταδιοδρομία της σε ένα ιδιωτικό μαιευτήριο των Αθηνών. Την πρώτη ημέρα της εργασίας της, περνώντας από το Γυναικολογικό Τμήμα, χωρίς να το περιμένει, θα ζήσει μια από τις συναρπαστικότερες εμπειρίες της ζωής της. Με έναν ξεχωριστό τρόπο, θα συναντήσει από κοντά “Τα Μωρά της Λίμνης”, όλα αυτά τα μωρά των παλίνδρομων κυήσεων, που φεύγουν για τον Ουρανό, πριν ακόμα γεννηθούν και μέσα από αυτή την απρόσμενη συνάντηση μαζί τους, η ψυχή της θα ελευθερωθεί… Αλήθεια, πώς μπορεί ν’ αλλάξει η ζωή μιας γυναίκας σε μια πρωινή αίθουσα αναμονής ενός γυναικολογικού τμήματος;… Τα “Μωρά της Λίμνης” περιμένουν να σας διηγηθούν την δική τους μοναδική ιστορία! Ακολουθήστε τα! Το ταξίδι ξεκινάει!

Εσάς σας αρέσουν τα λουλούδια;… Και εάν ναι, ποιο είναι το αγαπημένο σας; Ελάτε να γνωρίσουμε το ομορφότερο λουλούδι του κόσμου, ένα σπάνιο πολύχρωμο λουλούδι που αν και δεν μπορούσε να δει, ομόρφυνε την πλάση με το μεθυστικό του άρωμα… Ποιο ήταν αυτό; Η Αγία Ματρώνα, η αόμματη… Το βιβλίο συνοδεύεται με cd αφήγησης της ιστορίας της ζωής της Αγίας Ματρώνας και με σχετικές δραστηριότητες για παιδιά με μειωμένη ή μηδαμινή όραση.

Τί έγινε τελικά ο Πείσμονας μετά το συναρπαστικό ταξίδι του <Από την Εγώπολη στην Εσύπολη>; Ετοιμάζεται τώρα για νέες περιπέτειες και θα συμπαρασύρει μαζί του παιδιά κάθε ηλικίας καθώς αγωνίζεται να φτάσει ακόμη πιο μακριά… στην Ουρανούπολη. Στο βιβλίο αυτό, ανακαλύπτουμε τα λόγια και τις συμβουλές του Γέροντα Παϊσίου, χαρίζοντας στα παιδιά τη σοφία του για την κατάκτηση των αρετών. Τι άραγε θα συμβεί καθώς ο Πείσμονας και η παρέα του φτιάχνουν μια σκάλα για να ανέβουν στο λόφο της αρετής; Ας τους ακολουθήσουμε!

Το έργο αυτό είναι ‘δημιουργία εκ του μηδενός’. Προέκυψε κατόπιν παρακλήσεως ενός Αρχιερέως προς τον Άγιο, ο οποίος την περίοδο εκείνη βρισκότανε στην ερημόνησο της Σκυροπούλλας.

Είναι έργο καταπληκτικής μνήμης και ιερής καρδίας, όπως αναφέρει ο αείμνηστος π. Θεόκλητος Διονυσιάτης. Ο επίσκοπος όταν δέχθηκε το «Εγχειρίδιον» ενθουσιάσθηκε από την ανάγνωσι και του απέστειλε εγκωμιαστικους λόγους: «Με υψωμένα τα χέρια δέχθηκα και με δυνατή γλώσσα διάβασα το μελιστάλακτο Συμβουλευτικό. Εντρύφησα σ’ αυτό..δέχθηκα ωφέλεια αθάνατη..».

Πόσο περισσότερο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε εμείς οι νεώτεροι στον Άγιο Νικόδημο για το αριστούργημα αυτό.

Στο βιβλίο εξετάζεται η ‘φυλακή’ της οράσεως, της ακοής, της οσφρήσεως, της γεύσεως, της αφής. Γίνεται λόγος για την ‘φυλακή’ της φαντασίας, την προφύλαξη του νού και της καρδιάς. Στο τέλος γινεται αναφορά για τις πνευματικές ηδονές.