«Ο μακαριστός Γέροντας τα τελευταία χρόνια της επιγείου ζωής του, υπακούοντας στην έντονη επιθυμία και παράκλησί μας, καθόταν μετά την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία να σχολιάση το Ευαγγελικό ή Αποστολικό ανάγνωσμα. Η αρχή ήταν σταθερή. Όχι όμως και η συνέχεια. Απρόβλεπτη ποικιλία θεμάτων εμφανιζόταν στο προσκήνιο. Φλέγοντα εκκλησιαστικά και κοινωνικά ζητήματα, πρακτικά προβλήματα οικογενειακής ζωής και αγωγής των παιδιών, απλούστερες και δυσκολώτερες θεολογικές απορίες. Η καταγραφή και οργάνωσις όλων αυτών σε ξεχωριστές ενότητες δεν ήταν εύκολη διαδικασία.
Επί πλέον, ο Γέροντας ήταν άριστος γνώστης της μητρικής ελληνικής γλώσσης μας. Κατά την μετατροπή του προφορικού λόγου του σε κείμενο προς έκδοσιν, έπρεπε να τηρηθή λεπτή ισορροπία με κριτήρια την φιλολογική ακρίβεια, την διατήρησι των στοιχείων της αυθόρμητης και ζωντανής εκφράσεως και την υποχρέωσι να είναι προσιτή σε όλους η πνευματική ωφέλεια.
Τέλος, καθώς είναι γνωστή η εμπιστοσύνη της Εκκλησίας στο πρόσωπο και τον λόγο του πατρός Επιφανίου, καθίσταται σαφές το μέγεθος της ευθύνης πού ένοιωσαν όσοι ασχολήθηκαν με την παρούσα έκδοσι».

Νεκτάριος ήταν ο Άγιος που αγάπησε.
Έκτισε εκκλησία αφιερωμένη σ’ αυτόν, όπως του το ζήτησε.
Καμάριζα Λαυρίου ήταν το μέρος όπου έζησε.
Τετάρτη και Παρασκευή νήστευε απ’ όταν θήλαζε.
Αμέτρητοι άνθρωποι ζήτησαν τη βοήθειά του.
Ρίχτηκε στο σκάψιμο, για να βρει την εικόνα του Αγίου Κωνσταντίνου.
Ιερέας ήθελε να γίνει από μικρό παιδί.
Όταν αρρώστησε, ο Άγιος Νεκτάριος τον θεράπευσε.
Συνομίλησε με την Παναγία και τους Αγίους.

Ελάτε να γνωρίσουμε έναν σπουδαίο Γέροντα της εποχής μας!
Τον Γέροντα Νεκτάριο Βιτάλη!