Η εορτή των Χριστουγέννων μας καλεί να αναβαπτίσουμε τήν υπαρξή μας στο μυστήριο της αγάπης του Θεού, τό οποίο μπορούν να θαυμάζουν όσοι ξέρουν νά αναγνωρίζουν τή μεγαλειότητα στήν ταπείνωση, τον πλούτο στή φτώχεια, τήν έλευθερία στήν υπακοή, τήν ελπίδα στήν ομορφιά. “Πάλι, όπως τότε στήν αρχή της δημιουργίας, διαλύεται τό σκοτάδι, πάλι εμφανίζεται τό φως. Ο Θεός τώρα γίνεται άνθρωπος. Οι φυσικοί νόμοι καταργούνται. Ο άσαρκος παίρνει σάρκα. Ο αιώνιος Λόγος ενώνεται μέ τήν ύλη. Ο αόρατος γίνεται ορατός. Ο άχρονος παίρνει αρχή. Ο Υιός του Θεού γίνεται άνθρωπος. Και όλα αυτά γιά νά μας ξαναφέρει και μέ τή σάρκωσή Του στήν αληθινή ευτυχία νά μας μεταδώσει τον πλούτο της Θεότητός Του και νά μας υψώσει στο μεγαλείο της εσχάτης πληρότητός μας, νά μας εισαγάγει στή χαρά της Βασιλείας Του και νά μας κάνει πολίτες του Παραδείσου. Ο Θεός προσλαμβάνει τήν ανθρώπινη φύση και μέσα από αυτή ό άνθρωπος ζει μέ τή θεία ζωή· “άνθρωπος γίνεται Θεός ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται”.

Ομιλίες του Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου (μία) και στη Γέννηση του Σωτήρος Χριστού (τέσσερεις)