Δεύτε Λάβετε Φως

Η έλευση του Αγίου Φωτός κάθε Μεγάλο Σάββατο στον Τάφο του Ιησού Χριστού είναι το μοναδικό γεγονός στην παγκόσμια ιστορία που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο, την ίδια ημέρα, επί δύο σχεδόν χιλιετίες. Το βιβλίο «Άγιον Φως» καταγράφει τη μαρτυρία της ιστορίας για το θαυματουργικό αυτό γεγονός καλύπτοντας μια περίοδο δεκατριών αιώνων, από τον 4ο μέχρι τον 16ο αιώνα – με παράλληλη παράθεση 22 μεσαιωνικών χειρογράφων από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες του κόσμου. Εβδομήντα συγγραφείς του μεσαιωνικού κόσμου, μεταξύ των οποίων, δεκατρείς Γάλλοι, δέκα Άγγλοι, επτά Έλληνες, επτά Γερμανοί, πέντε Άραβες, πέντε Αρμένιοι, τέσσερις Πέρσες, τέσσερις Ιταλοί, τρεις Ρώσοι, τρεις Ισλανδοί, δύο Αιγύπτιοι, δύο Χαλδαίοι, ένας Μολδαβός, ένας Σύρος, ένας Αιθίοπας, ένας Βέλγος και ένας Ελβετός, περιγράφουν το μεγαλύτερο θαύμα του χριστιανικού κόσμου: το Άγιον Φως – το Φως της Αναστάσεως του Χριστού – το οποίο κάθε Μεγάλο Σάββατο φανερώνεται στον Τάφο του Θεανθρώπου ως υπενθύμιση και ως επαλήθευση της Αναστάσεώς Του. Στο βιβλίο περιέχεται επιπλέον και μία ιστορική-αρχαιολογική έρευνα σχετικά με την αρχική μορφή του Τάφου του Χριστού και του βράχου του Γολγοθά, μαζί με μία σειρά αναπαραστάσεων των δύο τοποθεσιών, όπως φαίνονταν το έτος 33 μ.Χ. Το βιβλίο έχει εκδοθεί σε εννέα γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά, ρωσικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, γαλλικά, σέρβικα, ρουμάνικα) και βρίσκεται υπό έκδοση σε άλλες τέσσερις.

Ο Θεός δεν κωφεύει στις προσευχές μας. αλλά εμείς είμαστε συχνά ανίκανοι να εννοήσουμε τη σιωπή του Θεού σαν απάντηση στις κραυγές μας. Αν αναγνωρίζαμε ότι βρισκόμαστε έξω από μια κλειστή πόρτα, τότε θα ήταν δυνατό να μετρήσουμε την ανθρώπινη μοναξιά καθώς επίσης και το πόσο απέχουμε ακόμα από τη χαρά για την οποία έχουμε κληθεί, πόσο μακριά είμαστε από την πληρότητα που μας προσφέρει ο Θεός. Ταυτόχρονα θα μπορούσαμε να εκτιμήσουμε -και αυτό είναι πολύ σπουδαίο- πόσο πλούσιοι είμαστε παρά την απέραντη φτώχια μας. Γνωρίζουμε τόσο λίγο τον Θεό, ζούμε τόσο ελάχιστα «εν Χριστώ» και όμως, τι πλούτος υπάρχει για μας σ αυτή τη σπίθα της θείας παρουσίας, της γνώσης, της επικοινωνίας! Σ’ αυτή τη σπίθα που λάμπει στο βαθύ σκοτάδι στο οποίο βρισκόμαστε. Αν το σκοτάδι είναι τόσο πλούσιο σε φως. αν η απουσία είναι τόσο πλούσια σε παρουσία, αν η ζωή που χαράζει είναι τόσο γεμάτη, με τι ελπίδα, με τι απέραντη χαρά. μπορούμε να στεκόμαστε μπροστά σ αυτή την κλειστή πόρτα έχοντας τη γλυκιά προσδοκία ότι μια μέρα θ’ ανοίξει! Και όταν ανοίξει θα γνωρίσουμε μια τέτοια έκρηξη ζωής που όμοια της δεν μπορεί σήμερα να χωρέσει μέσα μας!