ΜΩΥΣΗΣ

Ένα χωριό πλάι σ’ ένα ποτάμι, ένας νερόμυλος κι ένας μυλωνάς που τραγουδούν. Μα ο χειμώνας φώλιασε στις καρδιές και στη φύση και η Άνοιξη, παρόλο που το πασχα πλησίαζε, αρνιόταν να φανεί. Και μόνο όταν άνοιξαν οι δρόμοι της αγάπης, φύτρωσε η πρώτη παπαρούνα κι ήρθε η Άνοιξη και το πασχα. Η Άνοιξη και το πασχα της αγάπης!

ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ ΑΛΑΤΑΡΗ Τα μοναστήρια κατανυκτικά, οι γέροντες λες και ξεκόλλησαν από τις Αγιογραφίες και περπατούν δίπλα σου… τους αγγίζεις, σου μιλούν! Μα κι αν δε μιλούν, η σιωπή το…υς κάνει θόρυβο κι ανακουφίζει την ψυχή σου… Κομποσκοίνια στα χέρια, βιβλία πολλά, σταυρουδάκια και λιβάνια αρκετά, πρόσωπα όμορφα, ήρεμα, γαληνεμένα… Οι ακολουθίες απλές, λιτές, ξεχειλίζουν την ψυχή από τα συναισθήματα που…