Το πόνημα της συγγραφέως ξαφνιάζει στην αρχή με την απλοϊκότητά του και με τα χαριτωμένα σκιτσάκια του. Είναι γραμμένο στη γλώσσα των παιδιών κι αυτό κερδίζει τον αναγνώστη απ’ την αρχή.
Η σοβαρότητα όμως του θέματος με τις τραγικές διαστάσεις, που έχει πάρει στην εποχή μας κάνει τον αναγνώστη να παρακολουθήσει την ανάπτυξη στη συνέχεια, μια ανάπτυξη που είναι δυναμικά ηθική χωρίς να είναι ηθικολογική. Αυτό σημαίνει Ορθόδοξη αντιμετώπιση του προβλήματος.
Η συγγραφέας είναι μάννα υπερπολύτεκνη με τεράστια πείρα αλλά και επιστήμων με πολλές και θετικές μάλιστα γνώσεις. Μπορούμε να την εμπιστευτούμε, γιατί μιλάει όπως μιλάει στα παιδιά της.
Εύχομαι και ελπίζω να συγκινήσει πολλούς νέους το βιβλίο αυτό, για να μην είναι οι σημερινοί νέοι τελείως ορφανοί από μια σοβαρή παιδεία.