«Έρωτας ή τίποτα», ένα βιβλίο για τον έρωτα σε καιρούς μεταμοντέρνους. «Έρωτας ή τίποτα», αφού ο έρωτας δεν αφορά ένα συναίσθημα που προκύπτει κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά αποτελεί τη δυνατότητα να κατανοήσει κανείς εμπειρικά το νόημα της ύπαρξης.

Η έλευση του Αγίου Φωτός κάθε Μεγάλο Σάββατο στον Τάφο του Ιησού Χριστού είναι το μοναδικό γεγονός στην παγκόσμια ιστορία που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο, την ίδια ημέρα, επί δύο σχεδόν χιλιετίες. Το βιβλίο «Άγιον Φως» καταγράφει τη μαρτυρία της ιστορίας για το θαυματουργικό αυτό γεγονός καλύπτοντας μια περίοδο δεκατριών αιώνων, από τον 4ο μέχρι τον 16ο αιώνα – με παράλληλη παράθεση 22 μεσαιωνικών χειρογράφων από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες του κόσμου. Εβδομήντα συγγραφείς του μεσαιωνικού κόσμου, μεταξύ των οποίων, δεκατρείς Γάλλοι, δέκα Άγγλοι, επτά Έλληνες, επτά Γερμανοί, πέντε Άραβες, πέντε Αρμένιοι, τέσσερις Πέρσες, τέσσερις Ιταλοί, τρεις Ρώσοι, τρεις Ισλανδοί, δύο Αιγύπτιοι, δύο Χαλδαίοι, ένας Μολδαβός, ένας Σύρος, ένας Αιθίοπας, ένας Βέλγος και ένας Ελβετός, περιγράφουν το μεγαλύτερο θαύμα του χριστιανικού κόσμου: το Άγιον Φως – το Φως της Αναστάσεως του Χριστού – το οποίο κάθε Μεγάλο Σάββατο φανερώνεται στον Τάφο του Θεανθρώπου ως υπενθύμιση και ως επαλήθευση της Αναστάσεώς Του. Στο βιβλίο περιέχεται επιπλέον και μία ιστορική-αρχαιολογική έρευνα σχετικά με την αρχική μορφή του Τάφου του Χριστού και του βράχου του Γολγοθά, μαζί με μία σειρά αναπαραστάσεων των δύο τοποθεσιών, όπως φαίνονταν το έτος 33 μ.Χ. Το βιβλίο έχει εκδοθεί σε εννέα γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά, ρωσικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, γαλλικά, σέρβικα, ρουμάνικα) και βρίσκεται υπό έκδοση σε άλλες τέσσερις.

“Ὅλοι μέ ἄγχος! Τί τρέχει ἐδῶ; Κάτι τί… Χάθηκε ἡ ἔννοια τῆς Χαρᾶς. Εἶναι πολύ σοβαρό! Ἐκεῖ στήν Ἰνδία, περιμένουν τόν Χριστό καί μ’ αὐτήν τήν ἀναμονή περιμένουν χαρούμενα. Ἐμεῖς Τόν «ἔχουμε» καί δέν Τόν ἀντικατοπτρίζουμε. Εἴμεθα πολύ ἔνοχοι. Φοβερά ἔνοχοι. «Οὔτε ποῦ πᾶς, οὔτε τί κάνεις, οὔτε πῶς ζεῖς, οὔτε ἄν βοηθεῖς τούς ἄλλους… Ἕνα ἔχει σημασία. Τό Ποιόν καί τό Ποσόν τῆς Ἀγάπης πού δίνεις παντοῦ. Παντοῦ. Χωρίς διακρίσεις». «Ἄν ἦταν Παρών καί Ὁρατός ὁ Κύριος, τί θά ἔκανες; Θά ἔκανες αὐτό; Ἄν ἦταν Παρών, θά ἔκανες τό ἄλλο; Κι αὐτό, σέ φυλάει ἀπό κάθε ἁμαρτία». «Ἀπό τήν Ἀγάπη καί πέρα, θά ὁδηγηθεῖς ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ πῶς νά μιλήσεις». «Ἀφοῦ εἶμαι ὑποτακτική στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, δέν μπορῶ νά πάθω… ἄγχος». «Εἶμαι τῆς ἑνδεκάτης ὥρας… ἀλλά ὁ Κύριος εἶπε νά δουλέψουν κι ἐκεῖνοι πού ἔρχονται τήν τελευταία ὥρα». «Ἅμα γίνουμε ἐμεῖς ὁ καθρέφτης ὅπου βλέπει ὁ ἄλλος τό πρόσωπό του, κι αὐτός ὁ καθρέφτης εἶναι χαρούμενος, δέν μπορεῖ παρά νά δεῖ κι ἐκεῖνος κάτι». «Τρία πράγματα χρειαζόμαστε. Πρῶτον Πίστη, δεύτερον Πίστη, τρίτον Πίστη».