Η ζωή και το έργο του αγίου Λουκά μοιάζουν με παραμύθι. Από τη μια τα παιδικά του χρόνια, η εφηβεία του, οι σπουδές και τα όνειρά του. Από την άλλη οι δυσκολίες, τα εμπόδια και οι δοκιμασίες, που, αντί να τον αποθαρρύνουν, τον χαλύβδωναν. Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, δεκάδες κινήματα, επαναστάσεις, εξορίες και απώλειες αγαπημένων προσώπων δεν καταφέρνουν να σταματήσουν τον αγώνα του μέχρι να εκπληρώσει τον προορισμό του ως άνθρωπος, ως γιατρός, ως ιεράρχης. Μια ζωή τόσο παραμυθένια, αλλά και τόσο αληθινή, θα συναρπάσει μικρούς και μεγάλους και θα οδηγήσει με το φως της τις ψυχές μας.

Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο σε δύο σημαντικά πρόσωπα των ελληνικών γραμμάτων: Το ζευγάρι Γιώργου και Γαλάτειας Σουρέλη. Πρόκειται για έναν αφιερωματικό τόνο, στον οποίο φιλοξενούνται κείμενα 18 ανθρώπων, που έζησαν από κοντά τον Γιώργο ή τη Γαλάτεια (συνήθως και τους δύο) και περιγράφουν με τρόπο βιωματικό και εμπειρικό την προσωπικότητά τους, τα ταλέντα τους αλλά και τη γραφή τους. Ακαδημαϊκοί, συγγραφείς, εκπαιδευτικοί, διανοούμενοι, συγγενείς και φίλοι ξεδιπλώνουν μπροστά μας το χαρισματικό αυτό ζευγάρι και μας παρουσιάζουν άγνωστες και γνωστές πτυχές του βίου τους. Στο βιβλίο περιέχεται και μια συνέντευξη της Γαλάτειας Σουρέλη, αποκαλυπτική της προσωπικότητάς της, όπως και παράρτημα με αντιπροσωπευτικά κείμενα από βιβλία ή ομιλίες τους.

»  Συχνά συναντούμε ανθρώπους, που παρότι βρίσκονται στην αμαρτία, κρύβουν μέσα τους θησαυρό! Η αμαρτία τους είναι απλά το αποτέλεσμα μιας άστοχης αναζήτησης του Θεού.  Σε όλη τους τη ζωή έψαχναν τον Θεό αλλά με λανθασμένο τρόπο. Γι αυτό ο Θεός δεν τους απορρίπτει στις αποτυχίες τους, εφόσον βλέπει ότι πίσω από τις άστοχες ενέργειές τους Αυτόν έψαχναν. Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι, οι οποίοι ψάχνουν την αλήθεια σε διάφορα φιλοσοφικά συστήματα, και παρότι ζουν στην πλάνη, διακρίνεις μέσα τους κάτι θεοφιλές, κάποια ίχνη αληθινής αναζήτησης του Θεού. Γι αυτό και κάποια ευνοϊκή στιγμή της ζωής τους θα βρει ο Θεός τον τρόπο να τους φέρει κοντά Του, να τους υποδεχθεί στους κόλπους της Εκκλησίας Του.

[ … ]  Την κατάσταση του ανθρώπου δεν τη μαρτυρεί το εξωτερικό σχήμα αλλά η βαθύτερη αναζήτησή του. Εμείς τις περισσότερες φορές ενδιαφερόμαστε για τον εαυτό μας και για τους άλλους τόσο επιφανειακά, ώστε δεν διεισδύουμε στη βαθύτερη ουσία του ανθρώπινου προσώπου. Εξετάζουμε τον κάθε άνθρωπο πολύ επιπόλαια:  σε ποιους χώρους κινείται, πώς συμπεριφέρεται, ποιο είναι το επάγγελμά του, τι πτυχία έχει, τι αμαρτίες έκανε, αν εξομολογείται, πού εξομολογείται, χίλια δυο … Τι σημασία έχουν όλα αυτά, αν δεν αποκτήσουμε μέσα μας ζωή αληθινή;  Αν μέσα μας είμαστε στεγνοί, τι αξία έχει αν το σώμα και το αίμα μας είναι γεμάτα από Σώμα και Αίμα Χριστού;  Μοναδική μακαριότητα της ψυχής μας είναι η εν Χριστώ ζωή και όχι η ικανοποίηση των ποικίλων στόχων και επιθυμιών μας.»