…Η Αγγελική, η Αγνή, η Μάνια, μαζί με την Αλίκη και την Ελένη, είναι γυναίκες της διπλανής μας πόρτας. Γυναίκες με αγωνιστικό πνεύμα, που ξεπέρασαν τις δυσκολίες, με πίστη και αποφασιστικότητα, γιατί θεώρησαν το καλό ως ανάγκη. Μπορεί κάποτε να τις συναντήσαμε και εμείς, ίσως και να τις προσπεράσαμε αδιάφορα. Όμως τώρα έρχονται να τις γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από τις τρυφερές τους ιστορίες. Μας εμπιστεύονται τη ζωή τους αποκαλύπτοντας τον εαυτό τους και τον τρόπο, που άφησαν το αποτύπωμά τους στην οικογένεια, στον συνάνθρωπό τους, στην κοινωνία. Αυτές έγιναν το προζύμι, όπως είπε ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, που σε κάθε δύσκολη περίοδο διατηρεί ο Καλός Θεός για να βοηθήσει τις επόμενες γενιές και να μη χαθεί αυτός ο κόσμος… Τη Μυρσίνη Βιγγοπούλου την πρωτογνωρίσαμε από το παιδικό βιβλίο Από την Εγώπολη στην Εσύπολη, που έκανε τον γύρο του κόσμου μέσα από πολυάριθμες μεταφράσεις. Η Εγώπολη, όπως και η συνέχεια της, διαβάστηκαν όμως και από τους μεγαλύτερους. Χρόνια τώρα η συγγραφέας αισθανόταν ότι χρωστάει ένα βιβλίο στα παιδιά της Εγώπολης που μεγάλωσαν. Με το ρωμαλέο γράψιμο της μας παραδίδει ένα συγκλονιστικό βιβλίο.

Ο π. Ανδρέας Κονάνος, ένας χαρισματικός ομιλητής με δικό του στυλ, δική του ιδιόλεκτο και βιωματική πάντοτε αφήγηση, γεμίζει τους ναούς με νέους ανθρώπους που έλκονται από τη ζωντάνια, τη γοητεία και την αλήθεια του λόγου του. Παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου του: <Τίποτε ιδιαίτερο. Λίγες εκπομπές που κάναμε στο ραδιοφωνικό σταθμό <Πειραϊκή Εκκλησία>, γραμμένες σε κείμενο, μαζί με τα αντίστοιχα cd, ώστε να μπορείς να ακούς και να διαβάζεις. Κάναμε παρέα αρκετές ώρες μαζί. […] το ζήτησαν πολλοί να γίνει αυτή η έκδοση. Σιγά το πράμα, δηλαδή. Λες και δεν τα ξέρεις όλα. Όλα τα ξέρεις, πίστεψέ με. Απλά, θες να τ’ ακούς κάπως αλλιώς. Θες το φάρμακο, μα σε σιρόπι γλυκό. Δεν αντέχεις ενέσεις, χειρουργεία, πικρές γεύσεις…>.