Μπήκα σ’ ένα υπόστεγο, για να προστατευθώ για λίγο από τούτο το ξέσπασμα του καιρού… στριμώχτηκαν μαζί μου κι άλλοι. Μόλις χαλάρωσε ο καιρός, οι περισσότεροι όρμησαν στο διπλανό κτίριο, που φαίνεται πως ήταν εκκλησία… Μπήκα κι εγώ σαν κλέφτης. Λες να με είδε κανείς; Όχι τίποτε άλλο, θα πλήγωνα τη γιαγιά – θ’ άρχιζαν οι ανακρίσεις, τα πώς και τα γιατί.
… Καινούργια φωτιά μπήκε στα στήθια μου. Αυτά που έλεγε ο ιερέας τα έλεγε η γιαγιά μου χρόνια, μα με άλλο νόημα… Μήπως όμως ήταν με το ίδιο κι εμείς δε θέλαμε να το δούμε αλλιώς; Μα μήπως η γιαγιά;… Αποκλείεται! Η γιαγιά είναι στέλεχος στο κόμμα, είναι αυθεντία που τη σέβονται όλοι, δεν είναι ξεροκέφαλη γυναικούλα της εκκλησίας. Μα πάλι… αν η γιαγιά… όχι, όχι, θα της είχαν ξηλώσει όλα τ’ αξιώματα και θα την είχαν στείλει στη Σιβηρία…
Φεύγοντας από την εκκλησία, οι άλλοι έκαναν μια βαθειά υπόκλιση με μεγάλο σταυρό. Μα εγώ… εγώ πώς να αποχωρήσω; Χωρίς υπόκλιση, χωρίς σταυρό;… Θα γινόμουν στόχος… Καλύτερα να μείνω τελευταίος…
Μα δεν πρόλαβα…

Έξι αληθινές ιστορίες σε καιρούς αθεΐας… Έξι μαρτυρίες πίστεως και ελπίδας, για τη χάρη του Θεού, που δεν εγκαταλείπει ποτέ τον άνθρωπο…

Κείμενα αυτογνωσίας από τον μεγάλο σύγχρονο Άγιο της Εκκλησίας μας, για πρώτη φορά στην δημοτική. Ο άγιος Νεκτάριος, ακολουθώντας την παράδοση των φιλοκαλικών Πατέρων της Εκκλησίας μας, παρουσιάζει σε βάθος όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ψυχής, περιγράφοντας με ενάργεια τα πάθη και τις αρετές που εμφωλεύουν στο βάθος της.

Το τενεκεδένιο σχολείο είναι ένα μικρό αριστούργημα της παιδικής λογοτεχνίας. Εμπνευσμένο από την ιστορία του αληθινού τενεκεδένιου σχολείου που υπήρξε κάποτε στη Θεσσαλονίκη, το βιβλίο παρουσιάζει τη ζωή των παιδιών μέσα σ’ αυτό το παράξενο σχολείο που έμεινε αξέχαστο στις μνήμες όλων όσων πέρασαν από τις τάξεις του. Με την υπογραφή της διακεκριμένης συγγραφέως Άννας Ιακώβου και την ολοζώντανη γεμάτη χρώματα εικονογράφηση της Αγγελικής Δελεχά το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα υπέροχο δώρο για τα παιδιά από 4 έως 7 ετών.

Είχε ακούσει ο μικρός Θανάσης (Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης) πως ο Πόντος είναι του Αϊ-Γιώργη του Καβαλάρη το τσιφλίκι και πως ολημερίς γυρνά με το άλογό του και τον φυλά. Σ’ εκείνα τα ευλογημένα χώματα αντάμωσε το παιδί μια μέρα τον Άγιο. Κι απ’ τη στιγμή που ο Αϊ-Γιώργης τον ανέβασε στη σέλα του αλόγου του, έγινε προστάτης και οδηγός του.