Εισαγωγή: Αθανασίου Γιέφτιτς Επισκόπου πρώην Ερζεγοβίνης Στον τόμο αυτόν, που ο Άγιος Ιουστίνος τον τιτλοφορεί Ορθόδοξη Φιλοσοφία της Αλήθειας, προβάλλει το ανθρωπολογικό πρόβλημα που βρίσκεται στο επίκεντρο των θεολογικών συζητήσεων αλλά και του ευρύτερου πνευματικού και φιλοσοφικού στοχασμού. Αυτό άλλωστε είναι τελείως φυσικό, γιατί το υλοκρατικό πνεύμα και ο σύγχρονος τρόπος ζωής συνέθλιψαν τον άνθρωπο και αφαίρεσαν όλο το πνευματικό…

Το πρωί πέσανε οι πρώτες ακτίνες στο καλυβάκι του Γρηγορίου. Κουράστηκαν ζητώντας να τρυπώσουνε μέχρι μέσα. Το είχανε τάμα, να μπαίνουνε το πρωί νωρίς, ν’ ακουμπάνε απαλά στην ιερή κεφαλή του γέροντα, έτσι για να πάρουνε την ευλογία του. Το ‘χαν καλύτερο, να βλέπουνε το ιερό καλυβάκι από το να φωτίζουνε ανίερα παλάτια. Και σήμερα, μόλις είδανε το μικρό φεγγίτη, μπήκανε διακριτικά στο ιερό βήμα της προσευχής. Βρήκανε το γέροντα γονατιστό. Ακούμπαγε το κεφάλι σε οριζόντιο ξύλο, καρφωμένο σε κάθετο κοντόξυλο. Ο γέροντας τώρα δεν έκλαιγε γοερά. Τα δάκρυα μόνο κύλαγαν ήρεμα. Κύλαγαν απαλά και τα μάζευε ο Θεός, τα ‘βαζε προσεχτικά στη ζυγαριά. Μ’ αυτά μέτραγε τη χάρη του. Πολλά δάκρυα, πολλή χάρη. Και είχανε τόσο πολύ βάρος αυτά τα δάκρυα, που δεν πρόφταινε ο Θεός να δίνει χάρη. Έδινε, έδινε… λευτερωνόταν ο Γρηγόριος από το παράπονό του, γέμιζε μέσα του με παρουσία του Θεού… Μέχρι που ένιωσε στο πλευρό, στο κεφάλι, τη θωπεία της ακτίνας του ήλιου… κουνήθηκε να σηκωθεί, να βγει στην πορτούλα, να δει το Θεό στο πρόσωπο του ήλιου.
Να σηκωθεί… μία κουβέντα ήταν… Πως να σηκωθεί; Τ’ άρρωστα μέλη του είχανε ξυλιάσει σε κείνη τη στάση. Είδε κι έπαθε, προσπάθησε πολλή ώρα, κάποτε σύρθηκε στο κατώφλι να πει καλημέρα του ήλιου. Άπλωσε τα χέρια του να χαϊδέψει το αεράκι, έφερε γύρω τα μάτια να συνεννοηθεί με τα δέντρα, το χώμα… Κούνησε τα χείλη να πει δύο κουβέντες και στα μικρά πουλάκια.
…Ξημέρωσε αλλιώτικη, χαριτωμένη, εποχή για το Γρηγόριο. Ζούσε για να προσεύχεται, να κλαίει, ν’ αγαπάει, να περιαυγάζεται από το θείο φως, ν’ αναπαύεται στην αγκάλη της αγίας Τριάδας, να…

Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι σταχυολογήματα μιας πνευματικής κόρης του Αγίου Πορφυρίου από βιβλία που έχουν γραφεί γι’ αυτόν.
Τα καταγραφόμενα δεν είναι πάντοτε κατά λέξη μεταφορά των λόγων του Αγίου, όμως αποδίδουν με ακρίβεια κατά το δυνατόν το νόημά τους. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα δεύτερο Ανθολόγιο, κοντά στο «Ανθολόγιο Συμβουλών» του Αγίου, όπου μπορούμε να μπούμε και να χαρούμε τα ανοιξιάτικα χρώματα, τη φυσική λάμψη και τη λεπτή πνευματική ευωδιά των λουλουδιών. Αν θέλετε, μπορείτε να συνθέσετε τη δική σας, προσωπική ανθοδέσμη, επιλέγοντας αυτά που ιδιαίτερα σας συγκινούν και σας εμπνέουν. Πάντως είναι επιτακτική ανάγκη να τονιστεί ότι ο λόγος του Αγίου Πορφυρίου εκφράζει, σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδιαίτερες προσωπικές συμβουλές, που θα ήταν μέγα σφάλμα να εφαρμοσθούν από όλους. Είναι σαν το φάρμακο που δίνει ο σοφός γιατρός ξεχωριστά, ανάλογα με τον ασθενή και την ασθένεια. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι οι λόγοι του μας δίνουν ένα γενικό πνευματικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο μπορούμε να ανακαλύψουμε την περίπτωσή μας και με την προσευχή και την κατάλληλη πνευματική καθοδήγηση να πορευθούμε πνευματικά.
Η κατάταξη του υλικού έγινε σε δύο ενότητες. Η πρώτη περιλαμβάνει λόγους και συμβουλές που αναφέρονται στο γάμο, στη συζυγία, στους γονείς, στα παιδιά και γενικά στην οικογένεια. Ενώ η δεύτερη είναι σταχυολογήματα που αφορούν διάφορα θέματα της εν Χριστώ ζωής μας, όπως: αγάπη, άγχος, θλίψεις, ειρήνη, προσευχή, ταπείνωση, θεία χάρη.
Είθε οι ευχές της Παναγίας Μητέρας μας και του Αγίου Πορφυρίου να μας συνοδεύουν και να μας σκεπάζουν όλους μας, μέρα και νύχτα, όπου και όπως είμαστε κάθε φορά, μέχρι την τελευταία μας πνοή. Αμήν. (Χριστούγεννα 2017, Ιερόν Γυναικείον Ησυχαστήριον η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, από την παρουσίαση της έκδοσης)