“Είναι κάποιες μνήμες που δεν ξεχνιούνται… Γιατί δε γράφονται στο νου. Σα πυρωμένο σίδερο πληγώνουν την καρδιά ως να αφήκουν πάνω της ανεξίτηλο σημάδι. Υπάρχουν μνήμες που, άδικα προσπαθείς, ποτέ δε θα μπορέσεις να τις σβήσεις…
Το ξέρω, φούλα μου, γιατί κι εγώ μία τέτοια κουβαλώ. Αυτή είναι που οδηγάει τη ζωή μου. Όσο κι αν θέλω να το κρύψω, δεν μπορώ. Το πυρωμένο της αχνάρι στην καρδιά πάντα θα μαρτυρεί για με, ποια είμαι, πού ανήκω…”
Μέσα από τις περιπέτειες των ηρώων, με πρωταγωνιστή έναν ξύλινο σταυρό, αργά-αργά ξεδιπλώνεται ένα άγνωστο σχεδόν κομμάτι της Ιστορίας. Η τρισχιλιόχρονη διαδρομή της Βορείου Ηπείρου, που λιμνάζει μπερδεμένη στα γρανάζια των διπλωματικών σκοπιμοτήτων και της πολιτικής, παραμένοντας ατελείωτη. Ίσως γι’ αυτό και η διήγηση αυτού του βιβλίου μοιάζει να μην έχει τέλος, αφήνοντας στον αναγνώστη ένα ζωντανό δίλημμα και μαζί, την ευθύνη της προσωπικής του επιλογής. Αν οι ήρωες θα δικαιωθούν ή θα παραμείνουν θλιβερά ξεχασμένοι. Ο καθένας ας αποφασίσει για το τέλος που θα ‘θελε να δώσει, όχι τόσο στο βιβλίο, όσο στην ίδια την Ιστορία…

Γερόντισσα Μακρίνα (1921-1995)

“Όπως ήμουν καθιστή πολλή ώρα, έκλεισα για λίγο τα μάτια μου και με πήρε ο ύπνος. Είδα τότε ένα όνειρο, από το οποίο ξύπνησα συγκλονισμένη. Ονειρεύτηκα μια νέα καλόγρια με γλυκύτατο πρόσωπο. […]
– Βασιλική, σ’ ευχαριστώ.
– Ποια είσαι, αδελφούλα μου; Και τι σου έχω κάνει και μ’ ευχαριστείς; τη ρώτησα έκπληκτη.
– Είμαι η Ολυμπία, η ηγουμένη του μοναστηριού, που έκαψαν οι πειρατές, μου απάντησε και συνέχισε: Σ’ ευχαριστώ, που έπλυνες τα κοκκαλάκια μου και τα ‘βρεξες με τα δάκρυά σου. Αν ήξερες, Βασιλική, τι φριχτούς πόνους είχα υποστεί, θα σπάραζε η καρδιά σου.
Εγώ αμέσως σαν να πετάχθηκα όρθια, την αγκάλιασα, τη φιλούσα κι έκλαιγα μ’ αναφιλητά…”
Η Βασιλική Ράλλη, η γυναίκα που αξιώθηκε να παραστεί στις ιερές ευρέσεις Νικολάου, Ραφαήλ, Ειρήνης και, των συν αυτοίς αγίων μαρτύρων της Μυτιλήνης, μας μιλά για μία ακόμη οσιομάρτυρα, την αγία Ολυμπία. Η ίδια η αγία της αποκάλυψε την ιστορία του μοναστηριού της στα δύσκολα χρόνια της Δ’ Σταυροφορίας, το μαρτύριό της στα χέρια βάναυσων πειρατών και, τέλος, την καθοδήγησε στην αποκάλυψη του μαρτυρικού και θαυματουργού λειψάνου της.

Σίγουρα τα θαύματα σ΄ έναν μικρό αναγνώστη προκαλούν δέος. Στο βιβλίο, όμως αυτό τα θαύματα – κατά παράδοξο τρόπο – προκαλούν χαμόγελα. Απολαύστε τις χαριτωμένες ιστορίες με πρωταγωνιστές αγίους και αγίους Γέροντες και γελάστε, έτσι όπως γελάει και ο ουρανός. To βιβλίο συνοδεύεται από ένα πλούσιο ηχητικό δίσκο με μουσική επιμέλεια του Στέφανου Δορμπαράκη.

Είμαστε μαμάδες με παιδιά στη γη και στον Ουρανό…
Δυσκολευόμαστε στην καθημερινή επικοινωνία μας
με τον σύζυγο, με τους εφήβους. Ερχόμαστε αντιμέτωπες
με δύσκολες ασθένειες… ακόμη και με τα συναισθήματά μας.
Μεταφέρουμε καρτερικά τον σταυρό μας, αναζητώντας παρηγοριά στην Ανάστασή Σου Κύριε…
Χαρά μου, Χριστός Ανέστη! Για μένα, για σένα,
για τώρα, για πάντα, για την κάθε στιγμή!

Με εισαγωγικό σημείωμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου