Για μια γυναικεία Μονή, ο Γέροντας χωρίς να υποκαθιστά ή να παραγκωνίζει την Γερό­ντισσα της Μονής, ευθύνεται για την ομαλή εν υπακοή συμβίωση της αδελφότητας και την εν γένει πρόοδό της. Το έργο του δεν αφορά στα έεφημερικά καθήκοντα και την κατανομή των διακονημάτων. Ούτε βέβαια στον διχασμό του ποιμνίου, την αποδυνάμωση της Ηγουμένης, την δική του προβολή. Το έργο του αφορά στην πνευματική εξύψωση της Μονής, την τόνωση του φρονήματος της αδελφότητας και το αρμο­νικό της δέσιμο με την Ηγουμένη ως πνευμα­τικής Μητέρας, στην εξομολόγηση, την διδαχή, την νουθεσία, την εν γένει αύξηση και πρόοδο, ώστε μέσω του Γέροντα η Μονή να μαρτυρεί ήθος Χρίστου και γνήσια μοναχική παρουσία… Στο παρόν βιβλίο σκιαγραφούμε μορφές μακαρίων Γερόντων και Αγίων (αναγνωρισμέ­νων) της Εκκλησίας μας που ίδρυσαν και ποί-μαναν ή απλώς καθοδήγησαν γυναικείες Μονές. Παράλληλα φαίνεται η σχέση τους με τις Μονές αυτές, ενώ βιογραφούνται και εκλεκτά μέλη των ιερών συνοδειών τους με σκοπό να καταδειχθεί η ευεργετική για τον ευαίσθητο τομέα του γυ­ναικείου μοναχισμού δράση τους…