Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη (280μ.Χ. – 305μ.Χ.), είναι ένας από τους σπουδαιότερους Μεγαλομάρτυρες της Χριστιανοσύνης. Γόνος πλούσιας και αριστοκρατικής οικογένειας έφτασε σε υψηλές βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού ήδη από την ηλικία των 22 ετών με το βαθμό του χιλίαρχου. Ασπάστηκε τον Χριστιανισμό όταν διοικητής του Τετράρχη και αργότερα αυτοκράτορας ήταν ο Γαλέριος Μαξιμιλιανός και φυλακίστηκε γιατί δεν αρνήθηκε την πίστη του. Μέσα στη φυλακή ευλόγησε το μαθητή του Νέστορα να νικήσει τον ειδωλολάτρη παλαιστή Λυαίο, όπως κι έγινε. Η νίκη αυτή εξόργισε τον Μαξιμιλιανό που αποκεφάλισε το Νέστορα και διέταξε τη δολοφονία του Δημητρίου με λογχισμό στα πλευρά. Στις βυζαντινές εικόνες ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές καβαλάρης πάνω σε κόκκινο άλογο (σε λευκό άλογο ο Άγιος Γεώργιος), να πατά τον άπιστο Λυαίο.

Εικόνα μεταξοτυπίας φιλοτεχνημένη σε καμβά με χρυσό φόντο.

Εικόνα ζωγραφισμένη στα τέλη του 15ου αι., από άγνωστο ζωγράφο στο Χάνδακα, που παριστάνει έφιππο τον Άγιο Γεώργιο να σκοτώνει με το δόρυ του το φτερωτό δράκο, ένα από τα πιο δημοφιλή θαύματα του αγίου, στην Ανατολική επαρχία της Αττάλειας, στην πόλη Αλαγία όπου βασίλευε κάποιος Σέλβιος Χριστιανομάχος. Στην πόλη αυτή υπήρχε ένας δράκος φοβερός που καθημερινά άρπαζε ανθρώπους ή ζώα και τα κατάτρωγε. Όταν ο βασιλιάς δεν κατόρθωσε να σκοτώσει το δράκο, σύμφωνα με εντολή που ο ίδιος έβγαλε θα έπρεπε ο καθένας να στέλνει το παιδί του για να το τρώει ο δράκος. Όταν ήρθε η σειρά της κόρης του, ο μέγας Γεώργιος, ακόμη αρχηγός της στρατιωτικής μονάδας του Διοκλητιανού, προσφέρθηκε να σκοτώσει το Δράκο εάν όλοι, Βασιλιάς, πριγκίπισσα και λαός ασπάζονταν τη Χριστιανική θρησκεία. Μετά την εξολόθρευση του δράκου, ο Άγιος Γεώργιος κάλεσε τον επίσκοπο Αλέξανδρο και βάπτισε όλο το λαό, βασιλιά και άρχοντες, συνολικά σαράντα πέντε χιλιάδες.

Εικόνα μεταξοτυπίας φιλοτεχνημένη σε καμβά με χρυσό φόντο.

H Παναγία η Πορταίτισσα απεικονίζεται με τη μορφή της Οδηγήτριας. Το αίμα που έχει αποτυπωθεί στο πρόσωπο της προκλήθηκε από το μαχαίρι ενός άπιστου πειρατή. Σύμφωνα με τη Χριστιανική παράδοση, η εικόνα της Παναγίας της Πορταίτισσας πετάχτηκε στη θάλασσα από μία ευσεβή γυναίκα για να τη σώσει από τους εικονομάχους. Αρκετά χρόνια μετά, το 1004μ.Χ., η εικόνα εμφανίστηκε μέσα στη θάλασσα στη Μονή Ιβήρων στο Άγιο Όρος, όρθια, πάνω στο νερό. Οι Μοναχοί την τοποθέτησαν πολλές φορές στο Καθολικό της Μονής, σε περίοπτη θέση. Όμως εκείνη την επόμενη ημέρα βρίσκονταν δίπλα στην Πύλη, ένδειξη πως είχε πάει εκεί για να φυλάει τη Μονή, κι όχι για να τη φυλάνε. Οι Μοναχοί έχτισαν παρεκκλήσι δίπλα στην Πύλη όπου φυλάσσεται έως σήμερα.

Εικόνα μεταξοτυπίας φιλοτεχνημένη σε καμβά με χρυσό φόντο.