Τό 4ο τῆς σειρᾶς «Τά παραμύθια πού ἀγαπῶ»

Στό βυθό, παρέα  μέ τήν κουτσομπόλα γλώσσα, τό ψαράκι πού …ἔπαθε καί …ἔμαθε!!!

Μέ δραστηριότητες: αὐτοκόλλητα, ζωγραφική, παιχνίδια.

Ἕνα παιδικό βιβλίο μέ συναρπαστικές ζωγραφιές, αὐτοκόλλητα καί ἀπίθανα παιχνίδια…

«Έρωτας ή τίποτα», ένα βιβλίο για τον έρωτα σε καιρούς μεταμοντέρνους. «Έρωτας ή τίποτα», αφού ο έρωτας δεν αφορά ένα συναίσθημα που προκύπτει κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, αλλά αποτελεί τη δυνατότητα να κατανοήσει κανείς εμπειρικά το νόημα της ύπαρξης.

Διαβάζαμε τον Ευεργετινό και αισθανόμαστε λύπη γιατί πολλές θρησκευόμενες ψυχές, που όπως κι’ εμείς, διψούσαν για πνευματικό βιβλίο στην άνικμη εποχή μας του υλισμού, της ηθικής χαλαρότητας και της θρησκευτικής αδιαφορίας, δεν είχαν όμως την δυνατότητα να δροσίσουν τη δίψα τους στα πλούσια νάματα του πνευματικού Πακτωλού. Ο λόγος ήταν η δυσκολία της γλώσσης. (…) Αυτή είναι η αφορμή, που μας γεννήθηκε η επιθυμία να μεταγλωττίσωμε στην νεοελληνική, αν όχι ολόκληρο, τουλάχιστον μέρη του Ευεργετινού. (…) Από τα τέσσερα βιβλία τον Ευεργετινού κάναμε μία επιλογή. Συγκεντρώσαμε ανέκδοτα κι’ αποφθέγματα, που επιγράφονται “εν τω Γεροντικώ” και μερικά άλλα, πατερικά επίσης. Τα χωρίσαμε σε κεφάλαια, ανάλογα με το περιεχόμενό τους, σε αρετές ή κακίες. Στη μεταγλώττισι χρησιμοποιήσαμε ελεύθερα το κείμενο με μικρή διασκευή για να γίνη κάπως ευχάριστο στον αναγνώστη. (…) Τον τίτλον “Γεροντικόν” κρατήσαμε για το βιβλίο μας, που ταιριάζει με το περιεχόμενό του. Γέροντας έλεγαν οι Βυζαντινοί τους Πατέρας της Ερήμου, τους Μοναχούς, Κοινοβιάτας και Αναχωρητάς, όχι τους ηλικιωμένους μόνο, μα και εκείνους που είχαν ώριμη σκέψι, λόγον “άλατι ηρτυμένον” και βίο άγιο. (…) Κάτω απ’ τον τίτλο “εν τω Γεροντικώ” στα ιστορήματα του Ευεργετινού συναντά κανείς συνήθως την φράσι, “είπε Γέρων…” ή “Γέρων εποίησε…”. Θα λέγαμε λοιπόν Γεροντικό, χωρίς να φύγωμε από την πραγματικότητα, κάθε τι που σχετίζεται με τους Γέροντας.