Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ ΔΩΡΩΝ

Είναι Σάββατο του Λαζάρου και στη Μύκονο η κυρά Δέσποινα ετοιμάζει, σύμφωνα με το έθιμο του νησιού, τα Λαζαράκια. Κατά λάθος, ένα Λαζαράκι της πέφτει σε μια κατσαρόλα που βράζει ντοματοχυμό και γίνεται κόκκινο. Αμέσως τ’ άλλα αρχίζουν να το κοροϊδεύουν. Εκείνο, στενοχωρημένο, το σκάει από την υπόλοιπη ομάδα και με τη Βοήθεια μιας κανέλας κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, γυρνάει τις Κυκλάδες προσπαθώντας να βρει κάτι για ν’ αποδείξει στα αδέρφια του πως στην ουσία δε διαφέρουν μεταξύ τους. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, μαθαίνει για τα έθιμα που έχει κάθε νησί και σιγά σιγά συνειδητοποιεί τη σπουδαιότητα της Ανάστασης. Θα βρει άραγε αυτό που ψάχνει για ν’ αποδείξει σε όλους ότι δεν είναι κακός, αλλά… διαφορετικός;

Ένα από τα ωραιότερα σύγχρονα πασχαλινά διηγήματα με το γνώριμο ύφος της Άννας Ιακώβου και μια εμπνευσμένη εικονογράφηση της Αγγελικής Δελεχά. Στην Κέρκυρα η Άνοιξη φτάνει απ’ τον Μάρτη μήνα μαζί με τα χελιδόνια. Και λάμπει ο ήλιος κι αστράφτει η θάλασσα. Κι έτσι που γλυκαίνει ο καιρός, ανοίγουν τα λουλούδια κι ανθίζει ο τόπος όλος και γεμίζουν οι γλάστρες με μπουγαρίνια και γαρύφαλλα. Και μαζί μ’ αυτά ανθίζουν και οι καρδιές των Κερκυραίων. Και παίρνουν τότε τις κιθάρες και αντηχούν τα καντούνια απ’ τις καντάδες τους. Στην Ήπειρο όμως η άνοιξη αργεί, τα χιόνια λιώνουν τέλη Μάρτη και το κρύο κρατάει τους ανθρώπους φυλακισμένους ως τον Απρίλη. Κι όσο για τα λουλούδια… Κοντεύει να τελειώσει ο Μάης για ν’ ανοίξουν τα πρώτα μπουμπούκια και μαζί μ’ αυτά και οι καρδιές των ανθρώπων. Τι γίνεται όμως όταν ο Ανέστης φεύγει από το χωριό του στην Ήπειρο για να περάσει το Πάσχα στην Κέρκυρα κοντά στην αδελφή του τη Φιλιώ και στην οικογένεια της, ανασαίνοντας τις γιορτινές αυτές μέρες θαλασσινό αεράκι;