Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

.Ασφαλώς υπάρχει μία τραγωδία στη σχέση μας με τα παιδιά μας. Τα παιδιά μας δεν χόρτασαν την αγκαλιά – ανάπαυση των γονιών τους. Είναι ανανούριστα, ακανάκευτα, αχάιδευτα, αφώτιστα. Αναπνέουν όχι τον αέρα της αθωότητας, όπως τους ταιριάζει, αλλά τον μολυσμένο αέρα της κακίας και της αισχρότητας. Δε βλέπουν ειρηνικά πρόσωπα με ήρεμα καλοσυνάτα μάτια, αλλά νευριασμένους ή ξετσιπωμένους γονείς, που…

Εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας για κάθε πτυχή της μελλοντικής τους ζωής: Τις σπουδές, την καριέρα κ.λ.π. Κι όμως! Κάτι μας ξεφεύγει. Κάτι καθοριστικό για την αληθινή τους ευτυχία, κάτι καίριο για την ολοκλήρωσή τους. Ποιο είναι αυτό: Η εκπαίδευσή τους να ζήσουν μαζί με κάποιον άλλον άνθρωπο, η προετοιμασία τους να μοιραστούν μία κοινή ζωή.
Διδάσκεται αυτή η δεξιότητα; Πόσο επηρεάζει η οικογενειακή ζωή των πρώτων παιδικών και εφηβικών χρόνων την ποιότητα της μελλοντικής οικογένειας;
Ο συγγραφέας, γονιός, παππούς και δάσκαλος, με την πλούσια παιδαγωγική του πείρα και τη συνεπή πνευματική του ζωή, διερευνά αυτή την ευαίσθητη πτυχή της παιδαγωγίας. Δεν δίνει συνταγές, δεν προσφέρει έτοιμες λύσεις, αλλά καταθέτει εμπειρικές προτάσεις.
Οι σκέψεις και η κατάθεση ψυχής του συγγραφέα συνοδεύονται και υποστηρίζονται από τον ευλογημένο λόγο του Αγίου Πορφυρίου, τον οποίον ο συγγραφέας γνώρισε και επανειλημμένως αξιώθηκε των καρπών της αγιότητάς του!