ΜΝΗΣΘΗΤΙ ΜΟΥ, ΚΥΡΙΕ!

Ὁ Ἅγιος Ληστής τοῦ Σταυροῦ ἀπέδειξε ὅτι εἶναι ζωντανός διά μέσου τῶν αἰώνων. Ὕστερα ἀπό εἴκοσι αἰῶνες σιωπῆς, στήν ἴδια χρονική περίοδο, ἔδωσε νεύση ἐσωτερική σέ ποικίλους ἀνθρώπους, ἐντελῶς ἀνεξάρτητα στόν ἕναν ἀπό τόν ἄλλον, ἀλλά σέ ὅλους πρός τήν ἴδια κατεύθυνση· ζήτησε ναό καί ἀκολουθία. Ἄνοιξε τίς πόρτες τῆς παρρησίας του καί τῶν πρεσβειῶν του. Θέλησε νά βγεῖ ἀπό τή θέση τοῦ προτύπου πρός ἔμπνευση τῶν πιστῶν καί μίμηση καί νά ἀναλάβει τήν εὐθύνη τῆς μεσιτείας τῶν προσευχῶν γιά ὅλον τόν κόσμο.