Θυμάμαι σε κάποια εκδήλωση, πλησίασα μια γυναίκα, που πριν από λίγες ώρες είχε βραβευτεί για το κοινωνικό της έργο, και τη ρώτησα πώς αισθάνεται.
“Είμαι ευτυχισμένη”, μου απάντησε χαμογελώντας. “Και πώς ορίζετε την ευτυχία;”, της είπα.
“Ήμουν πλούσια… πολύ. Παντρεύτηκα έναν άντρα πλουσιότερο κι άρχισα να ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο. Διάλεγα τα πιο ακριβά ρούχα, τα πιο φανταχτερά κοσμήματα… Πάντα, όμως, ό, τι κι αν φορούσα, παρέμενα η ίδια. Όπου κι αν πήγαινα, επέστρεφα η ίδια! Συνειδητοποίησα, λοιπόν, ότι την ευτυχία δεν μπορείς να τη συναντήσεις, όταν γυρίζεις γύρω από τον εαυτό σου. Πρέπει να την ψάξεις έξω από σένα και ταυτόχρονα μέσα σε σένα…”.
Με αφορμή αυτή τη γνωριμία, ξεκίνησα το ταξίδι αναζήτησης της ευτυχίας με συνοδοιπόρους ξεχωριστές προσωπικότητες που μαρτυρούν από ένα μυστικό για το πώς, τελικά, βρίσκεται η ευτυχία που όλοι μας ψάχνουμε…
Καλό μας ταξίδι!

Ο Χριστός στεφανώνει, συνδέει τους συζύγους, δανείζει τα χέρια Του, όπως άλλωστε και σ’ όλα τα μυστήρια, στους ιερείς για την τέλεση του γάμου. Ο Χριστός συσσωματώνει, συμπνευματίζει, ιερουργεί το μυστήριο και ευλογεί διά της παρουσίας Του τον γάμο, όπως τον εν Κανά της Γαλιλαίας».
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Με το Μυστήριο του Γάμου η Εκκλησία μας απελευθερώνει την αγαπητική δύναμη του ανθρώπου από την υποταγή της στη βιολογική φθορά. Ο άνθρωπος μπορεί να ενωθεί με έναν άλλον άνθρωπο χωρίς να απολέσει την ταυτότητά του.
Το «μαζί» ή το «εμείς» δεν συνιστά αλλοίωση του προσώπου, ούτε άνευ όρων εγκατάλειψη των προσδοκιών του ή, ακόμη, απορρόφησή του από τον άλλον άνθρωπο. Αντιθέτως, σημαίνει τον εμπλουτισμό του από τον άλλον.