Αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα

Είναι Σάββατο του Λαζάρου και στη Μύκονο η κυρά Δέσποινα ετοιμάζει, σύμφωνα με το έθιμο του νησιού, τα Λαζαράκια. Κατά λάθος, ένα Λαζαράκι της πέφτει σε μια κατσαρόλα που βράζει ντοματοχυμό και γίνεται κόκκινο. Αμέσως τ’ άλλα αρχίζουν να το κοροϊδεύουν. Εκείνο, στενοχωρημένο, το σκάει από την υπόλοιπη ομάδα και με τη Βοήθεια μιας κανέλας κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, γυρνάει τις Κυκλάδες προσπαθώντας να βρει κάτι για ν’ αποδείξει στα αδέρφια του πως στην ουσία δε διαφέρουν μεταξύ τους. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, μαθαίνει για τα έθιμα που έχει κάθε νησί και σιγά σιγά συνειδητοποιεί τη σπουδαιότητα της Ανάστασης. Θα βρει άραγε αυτό που ψάχνει για ν’ αποδείξει σε όλους ότι δεν είναι κακός, αλλά… διαφορετικός;

Ένας θεσπέσιος πατερικός λόγος, στο πρωτότυπο κείμενο και σε νεοελληνική απόδοση, που με συναρπαστική ρητορικότητα, ποιτικό οίστρο, παραστατική δύναμη και εκφραστική ευστροφία <περιγράφει> το λυτρωτικό μυστήριο της καθόδου του Χριστού στον άδη, όπως το αποκαλύπτει η Εκκλησία μας με τη δογματική διδασκαλία της, και συγκλονίζει τις καρδιές από ιερό ενθουσιασμό για τη θριαμβευτική νίκη του Θεανθρώπου πάνω στο θάνατο, που άνοιξε τις πύλες τις ουράνιας βασιλείας στο ανθρώπινο γένος.