Χριστούγεννα στο ξωκκλήσι

Το βιβλίο περιλαμβάνει δύο ιστορίες που διαδραματίζονται μέσα στην ατμόσφαιρα των ελληνικών νησιωτικών Χριστουγέννων με πρωταγωνιστές ήρωες της καθημερινής ζωής που συνδυάζουν την αταξία και την ανεμελιά με το φιλότιμο και τη ζεστή παιδική καρδιά. «Τα γιορτινά αφηγήματα» είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα ωραιότερα παιδικά βιβλία της ελληνικής εκδοτικής παραγωγής και θα ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες. Η βραβευμένη Άννα Ιακώβου αποδεικνύει για ακόμη μια φορά την ικανότητα της να προσφέρει στα σημερινά παιδιά ιστορίες που αντλούν από την πλούσια παράδοσή μας. Η έκδοση διανθίζεται με εικονογράφηση διεθνούς επιπέδου από την Αγγελική Δελεχά, ενώ η καλλιτεχνική επιμέλεια και η εν γένει σελιδοποίηση και καλλιτεχνική επιμέλεια διακρίνονται από τόλμη, έμπνευση και πρωτοτυπία.

Ένα καλογραμμένο παιδικό διήγημα από τη Δήμητρα Σταύρου με ήρωες δύο σύγχρονα παιδιά και εικονογράφηση του Σπύρου Γούση. Λευκωπά σύννεφα μια έκρυβαν και μια φανέρωναν τον θαμπό ήλιο. Το μικρό καράβι έπλεε εις τον μέγαν και απλωτόν αιγιαλόν, ανάμεσα εις αγρίους θαλασσοπλήκτους βράχους, για να φωτίσει και αγιάσει τα αφώτιστα κύματα. Ο Φώτης μαζί με τους άλλους κολυμβητές προετοιμαζόταν στην ακτή για τη βουτιά του. Έκανε τον σταυρό του και βούτηξε τα πόδια του στο ακροθαλάσσι. Έκανε κρύο, αυτή ήταν η αλήθεια. Ξαφνικά όμως του ήρθε μια παράξενη ορμή και μάλωσε- από μέσα του- το κρύο νερό σαν να ήταν ζωντανός άνθρωπος: “Άκου να δεις! Εγώ θα κολυμπήσω και θα πάω στον σταυρό, ό,τι και αν λές εσύ! Είτε τον πιάσω τελικά, είτε δεν τον πιιάσω, θα πάω στον σταυρό”. Κι ένιωσε σαν να ντράπηκε από τη μεριά του το νερό και σαν να ανέβασε λίγο τη θερμοκρασία του, σαν να ζεστάθηκε. Λες αυτό να εννοούσε ο νονός Χρήστος, όταν έλεγε πως δεν βουτάει μόνον και μόνον για να πιάσει τον σταυρό;