Σήμερα παρατηρείται κρίση στον θεολογικό λόγο. Ναι μεν υπάρχει πλούσιος προφορικός και γραπτός λόγος, μέσω της πληθώρας κηρυγμάτων, ομιλιών, εκδηλώσεων, συνεδρίων -τώρα και διαδικτυακών- και ποικιλίας εκδόσεων όμως είναι αμφιλεγόμενο κατά πόσο ο λόγος αυτός επιτελεί τον σκοπό του, ανταποκρίνεται στον λόγο του Ευαγγελίου, ώστε να είναι «ζων και ενεργής», «αλάτι ηρτυμένος». Μπορούμε να πούμε ότι επικρατούν δύο τάσεις θεολογικού…

Ζούμε χωρίς ιδέα για το πού πάμε. Είμαστε σαν καράβια ακυβέρνητα. Tο πνεύμα της σύγχρονης εποχής θέλει να είναι αυτοσκοπός το ταξίδι: «Ζήσε τη ζωή σου», σου λένε. «Ρούφα την κάθε της στιγμή, αυτό έχει αξία». Θέλω να φανταστείς ένα καράβι με τις καλύτερες προδιαγραφές. Φτιάχτηκε στα καλύτερα ναυπηγεία. Έχει τα πιο σύγχρονα όργανα ναυσιπλοΐας και τους πιο ενημερωμένους χάρτες.…

Η συγγραφέας σημειώνει: Δεν υπάρχει ευτυχία. Υπάρχει ζωή. Κι η ζωή είναι μια ανεμοδούρα. Μέσα στη δίνη του ανέμου, απ’ την αγάπη μονάχα κρατήσου και ζήσε αληθινά. Ευγνωμοσύνη και μόνο ευγνωμοσύνη νιώθω για όσα έζησα και για όσο έζησα» γράφει κι ύστερα με αργές κινήσεις ακουμπά το τετράδιο με τις πολλές σελίδες στο καρυδένιο, στρόγγυλο τραπέζι. Δίνει ένα σιγανό φιλί…