Μέσα σ’αυτά τα δεκατέσσερα διηγήματα ξεδιπλώνεται με απαλές γραμμές η ταπεινή ζωή και τα μικρά όνειρα κάποιων ανθρώπων. Κάποιοι απ’αυτούς στερήθηκαν, υπέμειναν, πένθησαν αλλά δεν έχασαν την ελπίδα τους. Κάποιοι άλλοι γύρισαν την πλάτη αδιάφορα στον ανθρώπινο πόνο και συνέχισαν το δρόμο τους. Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, τους γεμάτους αγωνία και θλίψη, για όσους ακόμη σκέφτονται, για όσους ακόμη…

Ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος γεννήθηκε τὸ 251 σὲ μιὰ μικρὴ πόλη τῆς Αἰγύπτου, κοντὰ στὴν ἔρημο τῆς Θηβαΐδος. Ὅταν ὁ Ἅγιος ἦταν περίπου εἴκοσι χρονῶν, οἱ γονεῖς του κοιμήθηκαν ἐν Κυρίῳ ἀφήνοντάς του μεγάλη περιουσία, σπίτια, χωράφια, ζωντανὰ καὶ ἄλλα πλούτη. Σὲ αὐτὸν ἔμενε νὰ φροντίσῃ τὴν μικρή του ἀδελφή. Ὁ Ἅγιος ἤθελε νὰ ἀφιερώσῃ τὴν ζωή του στὸν Θεό…

«Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης γεννήθηκε στὴν περιοχὴ τῆς Μονεμβασίας, στὸ χωριὸ Γεράκι Λακωνίας, στὴν Πελοπόννησο, στὰ πραγματικὰ δύσκολα χρόνια τῆς σκλαβιᾶς τοῦ γένους μας. Ἦταν γιὸς ἱερέως καὶ ἐπειδὴ καταλάβαινε πόσο μεγάλη τιμὴ καὶ εὐλογία ἦταν αὐτό, ὅταν τὸν ρωτοῦσαν τὸ ὄνομά του, ἔλεγε μὲ καμάρι «εἶμαι τοῦ παππᾶ ὁ γιός. Ὁ πατέρας του ἦταν ἐφημέριος στὸ γειτονικὸ χωριὸ Γοῦβες Λακωνίας.…