«Δεκαπέντε χρόνια ήταν κλειστό το στόμα μου. Τώρα όμως μπορώ να ξαναμιλήσω και να κηρύξω το λόγο του Θεού. Δεχθείτε αυτούς τους λόγους παρηγορίας, φτωχοί και πονεμένοι αδελφοί μου. Είσαστε πονεμένοι, γιατί σας λείπει ο λόγος του Θεού. Οι εκκλησίες μας είναι γκρεμισμένες, σκεπασμένες με στάχτη, ερείπια. Όμως εσείς που βρίσκεστε σ’ αυτό το χώρο, είσαστε ευτυχείς, γιατί έχετε έστω και ένα μικρό ναό που λειτουργεί. Είναι μισογκρεμισμένος και σκοτεινός. Αλλά στις καρδιές σας υπάρχει το φως του Χριστού. Χρειάζεται όλοι να προσπαθήσουμε να τον ξαναφτιάξουμε, να τον αγιογραφήσουμε, να τον ανακαινίσουμε. Και η πίστη μας θα λάμψει με νέα φλόγα…».

Αυτά έλεγε στο κήρυγμά του το 1943 ο άγιος Λουκάς στον κατεστραμμένο ναό της Αγίας Σκέπης στο Ταμπώφ.